Çünkü zamanla her şeyi sever insan, çünkü bir gün öleceğini anlar. (sf.10)
Geçmişin büyüsü nereden geliyor? Uçup gitti diye mi? Artık elinde değil diye mi? Ne basit bir şeyle boğuşuyorsun.
Sakarya Caddesi'ne girdiler. Başka insanlar başka basit şeylerle boğuşuyordu, birbirlerine dokunmadan, dokundukları zaman da özür dileyerek, çünkü çarptıklarını düşünerek. (sf.17)
Yere çakılana kadar kanatlarımın olduğuna inanacağım. (sf.31)
Hayat ne tuhaf! Bazı çatlakların içine insan davranışları sızıyor ve orada birikiyor. Sonra da kötü kokular yükseliyor hayatın çatlak yerlerinden, zayıf yerlerinden. (sf.47)
İnsanların çok iyi bildiği bir şey: Ölmek. Her gün yapıyorlar bunu. (sf.73)
Böyledir bu işler! İnsanların birbirleriyle ilişkileri! Bir sözlük oluşturursun ve konuşurken o sözlüğe bakarak konuşursun. (sf.78)
Köylüler doğar, yaşar ve ölür, şehirliler ise doğuyorlar, yaşıyorlar ve ölümden korkuyorlar. (sf.80)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder