Kapak Tasarımı: Semih Sökmen
Yayın Yılı: 5.Basım / Nisan 2012
Yayınevi: Metis
Sayfa Sayısı: 162
- Ateş yakan, yeri ve zamanı gelince,
ateşini söndürme koşullarını da düşünmeli, ve, bilmelidir.
Ateş yakmayı bilmek,
ateş söndürmeyi bilmeyi de
gerektirir. (sf.35) - Ateşini yakarken, ne denli üşümüş olsan; hatta, soğuktan titriyor da olsan, ateşinin sonucu olarak elde edebileceğin ısı miktarını düşünmemelisin; yalnızca, iyi bir ateş - yakabileceği; elinden gelen, becerebileceğin en iyi ateşi- yakmayı, düşünmelisin: Bunu yapabildiğinde de, sonuç olarak, zaten, o 'ısı miktarı'nı da
elde edeceksindir... (sf.40) - Her ateş ısıtmaz.-
Ama, her ateş, sonunda, söner.
Hiç sönmeyecek bir ateş de yakamazsın... (sf.41) - Ateşlerinden fırlayabilecek kıvılcımlar odalarında tehlike yaratır diye ocaklarının önüne 'muhafaza' koyanlardan olma: Ateşini iyi yak; ona iyi bak -odanda yangın çıkması olasılığından da korkma...
Ateş yakan ateşinden korkmamalıdır. (sf.45) - Bil ki, ateşin yandığı sürece,
rahat yüzü göremezsin-
hep onunla uğraşmak zorundasın... (sf.51) - Unutma ki, yaktığın ateşin tek bir 'kalori'si bile
boşa gitmez: bir karşılık vardır -bulursun-
hep, en küçük ateşin için bile-
bu, herzaman seni 'ısıtacak' birşey olmasa da... (sf.52) - Ateş yakan,
ateşini yakmayabilmelidir de... (sf.55) - Ateş yakan, bütün yaptıklarının kendi kuruntusu
-yanılgısı- olduğunu kabullenmeye de hazır olmalıdır
-belki de yanılsamadır- yanılsamaydı-, hepsi;
belki, ateş, hiç, yanmamıştır
-yanmamıştı-- (sf.56)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder